Ανακαλύπτοντας τα μεξικάνικα καφέ και την κουλτούρα του καφέ

Ο καφές συγκαταλέγεται στις σημαντικές καλλιέργειες του Μεξικού, με τη χώρα να παράγει περίπου 240.000 μετρικούς τόνους ετησίως κόκκους, από τους οποίους εξάγει περίπου τα τρία τέταρτα και καταναλώνει τα υπόλοιπα. Μαζί με τη μεγάλη ποικιλία από καφέδες, το Μεξικό προσφέρει μια άφθονη επιλογή από μέρη για να τους πιείτε.

Μια περασμένη εποχή των καφενείων του παλιού κόσμου

Τα περασμένα χρόνια, τα καφέ/εστιατόρια που διοικούσαν Κινέζοι μετανάστες —από τα οποία υπήρχαν πολλά μέσα και γύρω από την κινεζική συνοικία του κέντρου της Πόλης του Μεξικού και άλλα πέρα ​​από αυτό— ήταν σχεδόν πάντα γεμάτα.

Ο „κινέζικος καφές,Όπως αναφέρονταν μόνο σε αυτά, ήταν συνήθως μια μακριά λεπτή αίθουσα που κινούνταν πίσω από το μπροστινό μέρος του δρόμου. Το ήμισυ της πρόσοψης θα καταλάμβανε ένα γυάλινο παράθυρο γεμάτο με διάφορα είδη γλυκού ψωμιού για να φάτε ή να το αφαιρέσετε (και το περίεργο μπλε μπουκάλι).

Κάτω από τη μία πλευρά της εισόδου θα βρισκόταν το καφέ-μπαρ και το ταμείο, και η άλλη πλευρά θα καταλάμβανε μια σειρά από τραπέζια ή θαλάμους. Η σπεσιαλιτέ του σπιτιού θα ήταν καφές με γάλα: μια μικρή ποσότητα συμπυκνώματος χύνεται από ένα μεταλλικό δοχείο καφέ στον πάτο μιας γυάλινης κούπας και ζεστό γάλα από μια άλλη χύνεται από πάνω, με τον διακομιστή να σηκώνει το στόμιο όλο και πιο μακριά από την κούπα καθώς γέμιζε, δημιουργώντας, αν γίνει ακριβώς, μια αφρώδης κορυφή.

Σκετος ΚΑΦΕΣ –Αμερικάνικος καφές – πιέστηκε με ατμό από το μηχάνημα πίσω από τη μπάρα και κάθε φλιτζάνι χρεώθηκε με τον ίδιο ρυθμό. Η υγιεινή δεν ήταν σχεδόν πρώτης σημασίας για το κινέζικο καφέκαι οι θαμώνες έκαναν καλά που δεν επιθεωρούσαν με υπερβολικό ζήλο τις κηλίδες στο τραπέζι ή προσπαθούσαν να ρίξουν μια ματιά στην κουζίνα.

Ίσως ήταν ο βασιλιάς των καφενείων Καφέ Αβάναστο γωνία του Μπουκαρέλι και του Μορέλος, σε απόσταση αναπνοής από το ιστορικό κινέζικο ρολόι. Αβάνα έφτιαχνε τον πιο δυνατό καφέ, σερβιρισμένο σε χοντρά λευκά φλιτζάνια που ήταν ελαφρώς πιο φαρδιά στη βάση από ό,τι στο χείλος (δύστροπο για το ανακάτεμα). Ήταν δημοφιλές μεταξύ των διανοουμένων και, απέχοντας περίπου ένα τετράγωνο από παλιούς γίγαντες του μεξικανικού Τύπου όπως Ροκανίδια και Το καθολικόένα συχνό σημείο συνάντησης δημοσιογράφων της παλιάς σχολής: κοστούμια με κλωστή, χτυπημένοι δερμάτινοι χαρτοφύλακες γεμάτοι με δελτία τύπου με αυτιά σκύλου, πολιτικές «συμβουλές» πολλές φορές αφαιρεμένες από την πραγματικότητα.

Η εμφάνιση των σύγχρονων καφενείων

Σε αντίθεση με αυτό, οι αλυσίδες εστιατορίων/καφετέριων όπως τα VIPS, TOKS και Sanborns παρείχαν δωρεάν ξαναγεμίσματα σε καφέ που παρασκευάζεται με σταγόνες, ανταγωνιζόμενοι σε ποιότητα τις πλακέτες «Golden Cup» που απονέμονται από το Mexican Coffee Council και σε ευκολία με μπαρ γρήγορης εξυπηρέτησης. όπου ο προσωρινά αδρανής θα μπορούσε ενώ ήταν μακριά αρκετές ώρες φορτώνοντας καφεΐνη χωρίς να χρειάζεται να συνεχίσει να πληρώνει. Αυτό ισχύει ακόμα και σήμερα, αν και οι άνθρωποι είναι γενικά πολύ πιο βιαστικοί.

Εκτός από αυτά τα μέρη, με την έλευση της κουλτούρας των εμπορικών κέντρων ξεπήδησαν μια σειρά από έξυπνα καφενεία —Coffee House, Coffee Station κ.λπ.— που πρόσθεταν σνακ, σύνεργα καφέ και μια ποικιλία από οικιακούς και εισαγόμενους καφέδες , αλεσμένα ή ολόκληρα, στις τυπικές προσφορές, αυξάνοντας επίσης τον αριθμό των παραγώγων ποτών στο φάσμα των αναψυκτικών που προσφέρονται.

Και μετά ήρθαν τα Starbucks. Συμβατό με τη σύγχρονη επιχειρηματική τάξη, τον τουρίστα που αναζητά κάτι οικείο και τον λάτρη των αμερικανικών πραγμάτων, αυτό το άνετο υβρίδιο ευκολίας και αναψυχής πολλαπλασιάστηκε και έγινε επίσης αγαπημένο στέκι της μεσαίας τάξης της χώρας.

Διασχίζοντας αυτή την περίοδο από τοπικό κατάστημα σε αλυσίδα σε franchise είναι Μπισκότα Obregonπου αναπτύχθηκε από Το Μαργαριτάρι της Ανατολής στη λεωφόρο Alvaro Obregon στην ιστορική Colonia Rome. Σαν το κινέζικο καφέ, Los Bisquets είναι επίσης ένα μέρος για να πάρετε καφές με γάλα, και η σπεσιαλιτέ του σπιτιού, scones. Πιο φωτεινό και καθαρό, με τη χαρακτηριστική πράσινη και κίτρινη διακόσμηση, το εστιατόριο διαθέτει επίσης μια επιλογή από φρεσκοψημένο γλυκό ψωμί στον μπροστινό πάγκο.

Τα μικρά ανεξάρτητα καφενεία συνεχίζουν να ευδοκιμούν

Ίσως το πιο διάσημο από τα παραδοσιακά μεξικάνικα καφέ είναι Το Jorocho, που σερβίρει ποιοτικό καφέ που προέρχεται κυρίως από το Veracruz. Οι πελάτες μπορούν επίσης να αγοράσουν τους κόκκους και τον αλεσμένο καφέ σε σακουλάκια για οικιακή παρασκευή. Αυτό το οικογενειακά διοικούμενο κατάστημα ιδρύθηκε στην Πόλη του Μεξικού στις αρχές της δεκαετίας του 1950 στην καρδιά της μποέμικης συνοικίας του Coyoacán—μια γειτονιά που παραμένει μια από τις πιο δημοφιλείς συνοικίες της πρωτεύουσας για να συναντηθούν οι φίλοι και οι οικογένειες και να περάσουν ένα απόγευμα ή βράδυ μαζί. .

Σε κωμοπόλεις και πόλεις σε όλο το Μεξικό, μικρά καφενεία που λειτουργούν ανεξάρτητα συνεχίζουν να εμπορεύονται και να ευδοκιμούν. Όπως η τοπική γειτονιά μαγαζάκιαέχουν επικρατήσει ακόμη και με την παρουσία και την ανάπτυξη των franchise καφέ.

Οι ιδιοκτήτες αυτών των ανεξάρτητων εγκαταστάσεων συχνά δημιουργούν άνετες γωνιές όπου οι θαμώνες μπορούν να συναντηθούν, να κοινωνικοποιηθούν και να δροσιστούν σε ένα ανεπίσημο και συχνά οικείο περιβάλλον που είναι συνήθως πιο οικείο και αισθάνονται λιγότερο βιαστικοί από τα franchise των cookie-cutter.

Η περίεργη ανακάλυψη ανεξάρτητων καφενείων μπορεί να συμβεί κάνοντας μια εξερευνητική βόλτα στους παράδρομους οποιωνδήποτε πόλεων επισκέπτεστε ή ρωτώντας τοπικά. Οι ψηφιακές γενιές είναι πιθανό να συμβουλευτούν την εφαρμογή χαρτών τους ή να αναζητήσουν στο Instagram.